Αρχικά, ο στόχος της φυσικοθεραπείας είναι η πλήρης και ολοκληρωτική αποκατάσταση της κίνησης της άρθρωσης, της μυϊκής δύναμης και της αντοχής. Επιπρόσθετα, βασικός σκοπός είναι η επιστροφή του ασθενούς στις καθημερινές του δραστηριότητες.

Όταν ο πόνος είναι σε ανεκτά επίπεδα, τότε μπορεί να ξεκινήσει φυσικοθεραπεία. Η φυσικοθεραπεία ενδεχομένως περιλαμβάνει παυσίπονα φυσικά μέσα, όπως είναι η ηλεκτροθεραπεία, tecar και τεχνικές manual therapy.

Φυσικά, υπάρχουν τεχνικές που μειώνουν τον πόνο και αποκαθιστούν την κίνηση. Ορισμένες από τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται είναι κινητοποιήσεις, που έχουν ως στόχο τη μείωση του πόνου και την αποκατάσταση της κίνησης της άρθρωσης του ώμου, σε περιπτώσεις που υπάρχει περιορισμός.

Ακόμα, οι ασκήσεις για την περιαρθρίτιδα ώμου συμβάλλουν σημαντικά στη θεραπεία. Τέτοιες ασκήσεις μπορεί να είναι ασκήσεις ισορροπίας για τον ώμου, ασκήσεις προσαγωγής ωμοπλατών και ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας.

Υπάρχουν εξειδικευμένα προγράμματα εκγύμνασης, όπως είναι η θεραπευτική άσκηση. Πιο συγκεκριμένα, η θεραπευτική άσκηση αποτελεί μέρος του προγράμματος φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης. Εξασφαλίζει την ομαλή μετάβαση από τη φάση της ανικανότητας, εξαιτίας της περιαρθρίτιδας ώμου, στο στάδιο της ένταξης στη φυσιολογική ζωή.

Η θεραπευτική άσκηση αφορά άτομα, τα οποία έχουν ιστορικό με κάποιο μυοσκελετικό πρόβλημα υγείας. Ακόμα, απευθύνεται και σε άτομα που πάσχουν από κάποια συστηματική νόσο. Ο συγκεκριμένος τύπος θεραπείας αποτελεί το ενδιάμεσο στάδιο, το οποίο συμβάλλει σημαντικά να κατακτήσουν οι ασθενείς το 100% των ικανοτήτων που είχαν πριν την περιαρθρίτιδα ώμου. Επίσης, συνεισφέρει στο να:

• Ενισχυθεί η μυϊκή δύναμη.
• Αντιμετωπιστούν οι μυϊκές ατροφίες.
• Ενισχυθεί η αντοχή.
• Βελτιωθεί γενικότερα η φυσική κατάσταση του ασθενούς.
• Επανέλθει η φυσική κατάσταση του ασθενούς στο 100% των δυνατοτήτων της.