Η εξάρθρωση ώμου (εξάρθρημα ώμου) είναι το αποτέλεσμα που δημιουργείται όταν βγαίνει η κεφαλή του βραχιονίου εκτός τροχιάς σε σχέση με την επιφάνεια της ωμογλήνης. Πιο συγκεκριμένα, η άρθρωση του ώμου έχει το μεγαλύτερο εύρος κίνησης συγκριτικά με τις υπόλοιπες αρθρώσεις του σώματος. Ως αποτέλεσμα, η μεγάλη ελευθερία κινήσεων καθιστά την άρθρωση περισσότερο ασταθή.
Έτσι, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η κεφαλή του βραχιονίου βγαίνει εκτός τροχιάς σε σχέση με την επιφάνεια της ωμογλήνης. Όταν συμβεί αυτό, τότε ο ασθενής αντιμετωπίζει εξάρθρωση ώμου.
Στο Σύγχρονο Κέντρο Φυσικοθεραπείας Physioathens, το άρτια εκπαιδευμένο και εξειδικευμένο προσωπικό μας εξετάζει λεπτομερώς κάθε ασθενή και, αναλόγως με την πάθηση του, προτείνει και τους καταλληλότερους τρόπους αντιμετώπισης.
Οι συνήθης βλάβες που ενδέχεται να προκληθούν εξαιτίας της εξάρθρωσης ώμου είναι οι εξής:
Στάδιο 2 – Σταθεροποίηση & ενδυνάμωση:
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που ενδεχομένως ευθύνονται για την εμφάνιση ή την υποτροπή της εξάρθρωσης ώμου. Αυτοί είναι:
Στο κέντρο μας, ο σύγχρονος εξοπλισμός & η τεχνολογία συνδυάζονται με την προσωπική προσέγγιση επαγγελματιών, για να εξασφαλίσουν την αποτελεσματικότερη θεραπεία σας.
Το προφίλ του ασθενούς σε συνδυασμό με μια σειρά από πολλούς άλλους παράγοντες καθορίζουν και την αντιμετώπιση της εξάρθρωσης ώμου.
Αρχικά, σε περιπτώσεις που οι απαιτήσεις του ασθενούς είναι δραστηριότητες χαμηλές σε επίπεδο ή σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας, η αντιμετώπιση της συγκεκριμένης πάθησης περιλαμβάνει αποκλειστικά τη φυσικοθεραπεία και την εκγύμναση.
Αντίστοιχα, σε περιπτώσεις ασθενών που είναι νέοι σε ηλικία ή/και έχουν έντονη αθλητική δραστηριότητα, υπερέχει η αρθροσκοπική αποκατάσταση.
Η πιθανότητα εμφάνισης ενός νέου επεισοδίου εξαρθρήματος μειώνεται με τη σωστή επιλογή και εφαρμογή της κατάλληλης αρθροσκοπικής τεχνικής.
Γενικά, η αντιμετώπιση της εξάρθρωσης ώμου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Φυσικά, είναι πιθανόν η θεραπεία να περιλαμβάνει αποκλειστικά φυσικοθεραπεία και εκγύμναση. Αυτό ισχύει κυρίως όταν οι απαιτήσεις του ασθενούς είναι χαμηλές σε επίπεδο δραστηριότητας. Επιπρόσθετα, η φυσικοθεραπεία ως βασικός τρόπος θεραπείας της εξάρθρωσης ώμου εφαρμόζεται και στους ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας.
Φυσικά, η πρώτη εξάρθρωση ώμου είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αντιμετωπιστεί έγκαιρα και με τον κατάλληλο τρόπο. Ιδιαίτερα οι νέοι σε ηλικία ασθενείς, που έχουν έντονη αθλητική δραστηριότητα, έχουν πιθανότητα υποτροπής σε ποσοστό 90% και άνω.
Επομένως, η συντηρητική θεραπεία αποτυγχάνει στις περισσότερες περιπτώσεις, ιδιαίτερα όταν ο κίνδυνος υποτροπής είναι μεγάλος. Σε αυτήν την κατηγορία ασθενών, η αρθροσκοπική αποκατάσταση δίνει τη λύση.
Αντιθέτως, σε περιπτώσεις ασθενών που είναι μεγαλύτερης ηλικίας, έχουν χαμηλότερο επίπεδο αθλητικής δραστηριότητας και δεν εμφανίζουν συνοδές βλάβες του ώμου, υπάρχει σημαντικά μικρότερο ποσοστό υποτροπής. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η φυσικοθεραπεία και η αγωγή αποτελούν τη βασικότερη λύση για την αποκατάσταση της εξάρθρωσης ώμου.
Στις περιπτώσεις όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός εξαρθρημάτων ώμου, δημιουργούνται οστικά ελλείμματα στην ωμογλήνη και στην κεφαλή του βραχιονίου. Έτσι, για την αποκατάσταση απαιτούνται μεγαλύτερες χειρουργικές επεμβάσεις, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις περιλαμβάνουν τη χρήση οστικών μοσχευμάτων. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η σταθερότητα της άρθρωσης του ώμου.
Η πλήρης ανάρρωση του εξαρθρωμένου ώμου μπορεί να διαρκέσει πέντε έως έξι μήνες. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος κατά τη διάρκεια της επούλωσης για οποιοδήποτε εξάρθρημα του ώμου είναι η επιστροφή στις δραστηριότητες πριν ο ώμος σταθεροποιηθεί, παρόλο που μπορεί να αισθάνεστε αρκετά καλά. Η πολύ γρήγορη επανέναρξη των δραστηριοτήτων μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό ή πιθανή επαναλαμβανόμενη εξάρθρωση.
