Αρχικά, η θεραπεία ενδέχεται να είναι είτε συντηρητική είτε χειρουργική.
Όσον αφορά τη συντηρητική θεραπεία, αυτή είναι επιτυχημένη μόνο στην περίπτωση που η ρήξη είναι μικρή. Ουσιαστικά, η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει τα εξής:
- Αποφόρτιση του γόνατος.
- Εφαρμογή πάγου.
- Φυσικοθεραπείες.
- Ειδικές ασκήσεις ενδυνάμωσης τετρακέφαλου.
Όσον αφορά τη φαρμακευτική αγωγή, συνήθως χορηγούνται στον ασθενή παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Στις περιπτώσεις που η ρήξη μηνίσκου χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση, τότε πραγματοποιείται αρθροσκόπηση γονάτου. Φυσικά, αυτό είναι πάντα μια κοινή απόφαση με τον ασθενή. Επίσης, πάντα λαμβάνονται υπόψιν οι προσδοκίες του ασθενούς, η ηλικία του, καθώς και το μέγεθος της βλάβης.
Ακόμα, στις περιπτώσεις ασθενών που το γόνατό τους έχει υποστεί ταυτόχρονα και ρήξη πρόσθιου χιαστού, τότε είναι εφικτό να πραγματοποιηθούν δύο χειρουργεία σε ένα διάστημα 30 ημερών.
Γενικά, γίνεται πρώτα το χειρουργείο του μηνίσκου και στη συνέχεια του χιαστού. Η αρθροσκόπηση είναι μια εύκολη τεχνική, η οποία προσαρμόζεται άριστα στον ασθενή, ο οποίος επιθυμεί να προβεί σε μία ελάχιστα επεμβατική μέθοδο για την αποκατάσταση της βλάβης.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο γιατρός κάνει δύο πολύ μικρές τομές. Στη συνέχεια εισάγει το μικροσκόπιο με την ενσωματωμένη κάμερα, με σκοπό να δει τι ακριβώς συμβαίνει ενδαρθρικά. Ακολούθως, επιδιορθώνει τη βλάβη και συρράφει τον μηνίσκο. Σε άλλη περίπτωση, αφαιρεί ολόκληρο εκείνο το τμήμα της ρήξης και κρατάει ένα μεγάλο κομμάτι του μηνίσκου. Πάντα, στόχος είναι να υπάρξει καλύτερη κινητικότητα και ευελιξία του γονάτου.